Farah Nabilah A.R.: life is a learning process.

bismillahirrohmanirrohim

*sharing moment*

masa kat cfs dulu, sy kiasu sgt dlm study. sampai kalau nak exam tu, sy tolak tepi almost everything. walhal sempat je lagi nak buat benda2 lain. saya punya cuak nak exam tu sampai, sy set jam untuk bangun semula, sbb nak baca lagi notes yg sy dah pon habis baca n khatam BERKALI2. itu pon still berdebar2 lagi. bila ingat balik, lucu rasa, haha. tapi sy tak pernah menyesal pon, because life is a learning process. zaman cfs mmg zaman turning point sy. rasa nak tebus balik kesilapan zaman dulu tu, sgt mendalam agaknya. Alhamdulillah, dgn pencapaian akademik yg ok, it sorts of gaining your first confidence again.

dan skrg, bila org lain sibuk nak struggle study early minutes, sy pula struggle nak control perasaan cuak and dupdap dupdap everytime nak exam or ada quiz or nak siapkan assignment. and thus, sy blaja utk buat kerja last minute. bila cerita kat one of my lecturer, respond beliau ialah 'that is so not you' haha. tp, blkg tu dia ada selit 'but thats part of learning :)' and yes, i do get e msg. dan dalam proses ni, ada time yg sy bukan lah sengaja mendelaykan study, tp sy mcm, spend time tu dgn buat perkara lain, contoh mcm, build rappot dgn kawan2, pg cuti dgn family, yg basically, kalau masa kat cfs, sy rasa sy dah tolak tepi dah semua ni, but now, sy blaja utk control perasaan tu, and Alhamdulillah, somehow mrkah exam yg Allah beri on par dgn mrkah masa kat cfs, though sy tak study macam kat cfs dulu. and dlm proses ni juga, pernah ada time yang drpd rasa nak control dupdap2 and nervous tu, tiba2 bertukar jadi malas. jadi malas sgt, yg amat. subhanaAllah. rasa sedih sgt masa tu, rasa jatuh sgt2, rasa geeram kat diri sendiri. nak bangkit tu, bukan main payah lagi. ada sesuatu yg Allah nak ajar pada diri. and now, sy tahu sy kena balance. yes, sy kena control perasaan dupdap2 yg terlebih tu, but at the same time, jgn sampai ia membawa kepada malas!

lagi seminggu nak final, lagi seminggu untuk wedding kakyong. nampak tak kat situ? sy tahu Allah nak ajar sy balance masa and indirectly, emosi semua sekali.

sy belajar yang, walau sesibuk mana pun kita, secuak mana pon kt dlm exam ke apa 1)kita kena tunaikan hak Allah dulu, and Allah akan bantu kt selesaikan urusan2 kt yg lain. 2)kita kena juga ada masa utk bantu family, bantu kawan and others. bila kita bantu org lain, Allah akan bantu kita dlm urusan kt yg lain. jgn resah gelisah dlm menggunakan waktu itu untuk membantu org lain, tapi ingatlah ada keberkatan dalam usaha kt membantu orang lain tu. masa tu Allah yg pegang. kalau Allah bagi kita seguni masa pon, tp dlm waktu tu, apa yg kt baca tak masuk sgt kepala, itu lagi rugi. kalau Allah bagi kita secubit masa untuk study, tp dlm secubit waktu tu kt mmg terus dpt apa kt baca, maka itu lah kuasa Allah, di situ lah terdapatnya keberkatan masa. its not the quantity of time, but its the quality of time. dan sesungguhnya, Allah yang pegang masa tu. jadi mohonlah bantuan drpd Allah, dan yakinlah dengan rahmat Allah. ihi, mendoakan shbt2 dan semua pejuang2 Islam, yang bakal menghadapi final, supaya segalanya dipermudahkan dan diberkati. yakinlah yang Allah akan beri yang terbaik! dan tugas kita skrg ialah, berusaha dan memohon yang terbaik ^^, gambatte!

p/s- masa dengan manusia ini sgt perlu. kenapa perlu? sebab, kita hidup dgn manusia kot. and ilmu yg kt dpt tu, adalah untuk apply dalam kehidupan manusia, ilmu yg kt dapat tu, adalah untuk menjadikan kita manusia berguna. jadi, tiada makna kalau kita belajar tinggi2 tapi tak dapat memberi. ilmu nak ke mana kalau tidak diapikasikan dalam kehidupan.

ilmu dan akhlaq, bergerak seiring. makin tinggi ilmu, makin tinggi lah akhlaq. kalau makin banyak ilmu, tapi akhlaq tak tinggi2, itu bukan ilmu, tapi informasi semata.

iman + ilmu + akhlaq = true muslim!

alright, now some memories from Afamosa Malacca. memories are meant to be kept, aren't they? ^^,